Tijdens haar laatste levensmaanden kwam bij haar de wens op om iets duurzaams na te laten: een laatste toekomstdroom waar zij zich met hart en ziel op zou storten en die zij in haar dagboek tot in elke detail zou beschrijven en plannen.
Samen met Bono vatte zij het plan op om een Bed and Breakfast op te bouwen, een project waarin romantiek en symboliek de boventoon zouden voeren; elke kamer zou een eigen emotie symboliseren: liefde, hoop en tederheid. De oude paardenstal naast het huis van Bono bleek ideaal om om te bouwen tot een Bed and Beakfast.
Met de verbetenheid van iemand die in het aanschijn van de dood meer dan ooit de waarde van het leven en van vriendschap ervaart vulde zij haar dagboek met schetsen en aantekeningen; zij wist precies hoe elke kamer er zou moeten uitzien, welke naam die zou dragen, hoe de inrichting ervan zou zijn, wat de kleur van de muren zou zijn en wat voor meubilair elke kamer zou hebben. |
Zij zag in dat het leven twee kanten heeft: de eerste kant is het tastbare, dat wat wij elke dag in onze dagelijkse omgeving kunnen zien en vasthouden; de tweede, is dat wat onzichtbaar is, wat we niet kunnen vasthouden: liefde, hoop, tederheid: de geheimen van het leven. Zij wou dat de B&B een sleutel zou worden tot deze gevoelens: les clefs du coeur, zoals zij het zo treffend kon verwoorden....
Het is ter nagedachtenis van deze uitzonderlijke vrouw dat Bono na haar dood beslist heeft om van Les Secrets de la Vie een uitzonderlijk levenswerk te maken. Een groots project dat, met veel zwoegen en zweten, nu uiteindelijk het daglicht heeft gezien, en dat hij de komende jaren steeds verder zal uitbouwen, steeds met de aantekeningen van Sandra in gedachte, en ter nagedachtenis van deze uitzonderlijke vriendin, die te vroeg is heengegaan. |
